Osmanlı Hükümetinin 1915 yılından itibaren çıkarttığı banknotlar "evrak-i nakdiye" adı altında Türkiye Cumhuriyeti'ne de intikal etmiştir. Cumhuriyetin ilk yıllarında para bastırılamadığından, Osmanlı evrak-i nakdiyeleriyle birlikte Osmanlı Bankası banknotları da kullanılmış, evrak-i nakdiyeler 1927 yılı sonuna kadar tedavülde kalmıştır. Cumhuriyetin ilan edilmesinin ardından bir devletin egemenlik ve bağımsızlık sembolü olması nedeniyle, Türkiye Büyük Millet Meclisinde (TBMM), 30 Aralık 1925 tarih ve 701 sayılı "Mevcut Evrak-ı Nakdiye'nin Yenileriyle İstibdaline Dair Kanun" kabul edilerek ilk Türk banknotlarının bastırılmasına karar verilmiştir. Bu Kanun ile, mevcut evrak-ı nakdiyenin aynı nitelik ve miktarda kâğıt para ile değiştirilmesi esas alınıp, paranın şekli ve basılıp değiştirilmesi gibi konuları düzenlemek üzere, Maliye Vekaletinden bir temsilcinin başkanlığında Ziraat, Osmanlı, İtibar-i Milli, İş, Akhisar, Tütüncüler ve Akşehir bankaları ile Türkiye'de faaliyet gösteren diğer başlıca bankaların birer temsilcisinden oluşan bir komisyonun görevlendirilmesi hükme bağlanmıştır.

Bunun üzerine dönemin Maliye Vekili Abdülhalik Renda başkanlığındaki komisyon 9 aylık bir çalışma sonunda 1, 5, 10, 50, 100, 500 ve 1.000 liralık kupürlerden oluşan Birinci Emisyon Grubu banknotların basılması kararını almıştır. Yeni banknotların güvenlik özelliklerine verilen önem nedeniyle basım işi için bir İngiliz firması olan Thomas De La Rue ile anlaşma yapılmıştır. Bu banknotlar, filigranlı kâğıtlara kabartma olarak basılmıştır.

Birinci Emisyon Grubu banknotların önemli bir özelliği, Harf Devrimi öncesinde basılmış olmaları, bu nedenle ana metinlerinin eski yazı Türkçe, kupür değerlerinin ise Fransızca olarak yazılmasıdır. 1 Kasım 1928 tarihinde gerçekleşen Harf Devrimi için devletin önemli düzeyde mali yatırım ihtiyacı göz önünde bulundurularak söz konusu banknotların 10 sene daha tedavülde kalması kararlaştırılmıştır. Bir diğer önemli özelliği ise, Altın standardının devam ettiği o yıllarda, tedavüldeki kâğıt paraların altına dönüştürülme garantisi sayesinde, 500 ve 1.000 Lira gibi büyük banknotların alım gücü son derece yüksekti. Bu sebeple, yüksek değere sahip bu kupürlerden günümüze çok az örnek kalmıştır.